Delen op social media
Share on twitter
Share on whatsapp
Share on pinterest
Share on facebook
Mijn naam is Laura en ben 28 jaar oud. Op 10 mei 2019 ben ik getrouwd met mijn grote liefde Jurriën, hij is 29 jaar oud. We hebben samen een super lieve hond: Tiamo, dat is onze grote steun en toeverlaat. Samen hebben wij al een aantal jaren een kinderwens. Daarom besloten we in 2014 dat ik zou stoppen met de pil, en dat we wel zouden kijken wanneer ik zwanger zou raken. Maar helaas bleef een zwangerschap uit, en kwam er iedere maand weer een grote teleurstelling dat het weer niet gelukt was. Maar maakten we ons op dat moment er niet heel erg druk over, en we dachten dat het bij ons wat langer zou duren. Maar op een gegeven moment ga je dan toch wel denken dat er iets mis is. Uiteindelijk zijn we in april 2018 naar de huisarts gegaan en hebben we ons verhaal uitgelegd. We kregen direct een verwijzing naar de Gynaecoloog.
In Februari 2019 hebben we besloten in overleg met Gynaecoloog, om deze maand niks te doen. We hebben allebei niet heel veel vertrouwen om nog een ronde iui met hormonen te doen. En we krijgen een afspraak voor in maart om de kijkoperatie te bespreken.
Na een maand wachten is het dan eindelijk zover, de kijkoperatie! Ik zie er behoorlijk tegenop en ben erg gespannen. Uiteindelijk viel het allemaal erg mee, en zagen mijn eileiders en de baarmoeder er goed uit. Er zijn geen verklevingen of iets gevonden. Dus weten we dat alles goed is, aan de ene kant is dit erg fijn. Maar zelf vraag ik me dan wel af, waar ligt het dan aan..
In mei gaan we starten met iui´s zonder hormonen, we gaan er eerst 4 doen en dan bespreken we als dat nodig is wat de vervolgstap is.
Op dinsdag 10 september hebben we een gesprek gehad met de Gynaecoloog om te bespreken wat we nu verder gaan doen. We hebben nu helaas 4 iui´s gehad zonder het gewenste resultaat. De kans dat ik nog spontaan zwanger zou raken is op dit moment nog maar 5%. We hebben tijdens dit gesprek besproken wat nu de juiste stap voor ons zou zijn. De Gynaecoloog gaf aan dat we met een ivf-traject meer slagingskans zouden hebben op een zwangerschap. We hadden het er samen ook al over gehad en ons besluit stond vast, we gaan het IVF-traject starten. En hopen dat door middels van dit traject onze grootste wens mag uitkomen.
25 september had ik een afspraak staan bij de verpleegkundige voor de uitleg van het behandelplan en de medicijnen. De hormonen spuiten en andere medicatie liggen allemaal al klaar. We moeten nu nog even geduld hebben voordat we met het ivf-traject kunnen starten.
Er is veel gebeurd in ons verdere fertiliteitstraject. Eind september 2019 zijn we gestart met ons ivf traject. We hadden deze keer goede hoop dat het allemaal zou gaan lukken. Door het gebruik van hormooninjecties groeide er genoeg eicellen, dat zat dus wel goed. Door dat ik snel reageerde op de hormonen was na 10 dagen ook al de punctie.
Op 8 november 2019 hadden we de punctie en werden er 11 eicellen gevonden, en ook de kwaliteit van het zaad was goed. Nu is het afwachten of er een bevruchting gaat optreden. Op 9 november 2019 worden we gebeld met de uitslag, en helaas is deze niet goed. Er is geen enkele eicel bevrucht geraakt. Dit is echt een flinke tegenvaller, en zo komt ons eindstation wel heel dicht bij.
Eind november hebben we een gesprek met de gynaecoloog over hoe we nu verder gaan. We hebben een fijn gesprek en besluiten verder te gaan voor ICSI. Maar nu hebben we eerst even 2 maanden pauze, en gaan we eind januari/begin februari weer van start.
Eind januari 2020 zijn we gestart met ons icsi traject. Dat was weer een hele spannende tijd. Gelukkig zijn er dit keer wel 4 embryo´s ontstaan, waarvan er 1 al is teruggeplaatst. Maar helaas ben ik hierdoor niet zwanger geraakt. We hebben voor nu nog 3 embryo´s in de vriezer, en nu wachten we af wanneer we weer verder kunnen met ons icsi traject.
Voor nu hebben we geduld, en hopen we dat het de volgende keer wel lukt. Daar proberen we ons aan vast te houden! En genieten we nu vooral even van de rust, en is het best wel even fijn dat we nu geen ziekenhuisbezoeken hebben. Ik merk dat dit ons wel even goed doet, even tijd voor ons zelf. En hopelijk kunnen we binnenkort weer een terugplaatsing van een embryo krijgen.
Wist jij dat ik een platform opgericht heb speciaal voor stellen met vruchtbaarheidsproblemen? De community is volledig gratis en beschikt over een openbaar forum en besloten groepen. Kom in contact met lotgenoten en praat in vertrouwen over je emoties en leer nieuwe mensen kennen!