Zwanger? Of toch niet?

En toen waren de twee spannende wachtweken begonnen. De eerste week gaat altijd nog wel, maar de tweede wachtweek vinden we allebei het spannendst. De eerste week vliegt eigenlijk voorbij, ik ben nog aan het werk. En heb er dus weinig tijd voor om er bij stil te staan. Wat ik zelf wel heel fijn vind, want dan ben je er ook niet zoveel mee bezig.

De tweede wachtweek heb ik vanaf zaterdag 10 juli vakantie, dus we hopen dat deze laatste week ook een beetje snel voorbij gaat. Gelukkig hebben we genoeg leuke dingen op de planning staan, dus dat komt vast wel goed. Ik voel af en toe wel wat symptomen, maar probeer er eigenlijk niet teveel bij stil te staan. Want we weten allebei dat mijn lichaam ons goed voor de gek kan houden.

Ontspannen

Ik merk aan mezelf dat ik erg ontspannen ben en het allemaal over me heen laat komen. Ik heb eigenlijk vanaf dat ons embryo is teruggeplaatst een goed en positief gevoel. Ik probeer er niet heel veel mee bezig te zijn, en juist veel afleiding te zoeken.

En ik moet zeggen dat afleiding zoeken me dit keer goed doet. Ik merk dat ik er veel minder mee bezig ben. Ondanks dat ik dus wel iedere keer van allerlei symptomen voel, ergens zegt mijn gevoel van ´Ja het is gelukt´ en aan de andere kant denk ik ook ´Mijn lichaam heeft ons al zo vaak voor de gek gehouden´. En eigenlijk durf ik er dus bijna niet op te hopen.

Op wachtdag 11 en 12 heb ik ontzettende buikkrampen, en denk ik dat mijn menstruatie wel eens kan gaan doorbreken. En de buikkrampen gaan de hele dag wisselend door. Eigenlijk denk ik dan al dat dit het einde is van onze terugplaatsing. Maar gelukkig zet de menstruatie niet door. Dus er is nog hoop, en daar proberen we ons maar aan vast de houden!

Testdag

Officieel mochten we testen op zaterdag 18 juli, maar we hadden samen afgesproken als er vrijdag 17 juli nog geen menstruatie te bekennen was. We dan dus vrijdag 17 juli een test zouden gaan doen. Ondertussen had ik wel last van erg pijnlijke/gevoelige borsten. Maar dat heb ik ook wel vaak gehad voor een menstruatie. Dus eigenlijk durfden we er niet op te hopen. Maar toch had ik wel het gevoel dat het deze keer wél gelukt was!

Van donderdag op vrijdagnacht hebben we allebei geen oog dicht gedaan. We waren wel moe, maar konden op één of andere manier niet slapen. Het grappige was dat we midden in de nacht een ooievaar hoorden klepperen. We zeiden nog tegen elkaar, dat is vast een goed teken. Uiteindelijk vielen we tegen de ochtend nog wel even in slaap. 

Maar om 7 uur werd ik wakker en moest ik nodig naar de wc, dus maakte ik mijn man wakker. Want ze zouden samen gaan testen. De eerste zwangerschapstest hadden we gedaan en deze had ik op het badkamerkastje neergelegd met en handdoek erover heen. En vervolgens nog een tweede zwangerschapstest gedaan, en ook gauw onder de handdoek gelegd.

Wat was ik zenuwachtig zeg.. en kon het eigenlijk niet meer laten om te kijken wat het resultaat was. Mijn man pakte de zwangerschapstest op, en toen zag ik al een licht 2e streepje verschijnen. Mijn man zei: Nou ik zie geen streepje hoor, maar dat nam hij gauw weer terug. Want het 2e streepje kwam al snel heel er duidelijk in beeld.

Ik stond te trillen op mijn benen en had tranen van geluk. De eerste zwangerschapstest in ruim 5 jaar tijd, die wel positief is! Wat een bijzonder en fijn gevoel. Het is nog heel pril daar zijn we ons van bewust, maar voor nu gaan we zeker genieten!

Op naar de eerste echo

Nu zijn het nog even een paar spannende weken, voordat we de eerste echo krijgen. Op donderdag 13 augustus krijgen we de eerste echo, we hopen op het beste. En proberen er zeker vertrouwen in te hebben en te houden!