Start van ons 3e ICSI-traject

En dan zijn we alweer ruim 1,5 jaar verder na de geboorte van onze zoon Matteo. Het begon weer te kriebelen voor een hopelijk 2e kindje, in januari 2022. We hadden natuurlijk nog 2 embryo´s, en hadden de hoop dat deze weer snel konden worden teruggeplaatst. Alleen wisten we niet dat we weer opnieuw een verwijzing nodig hadden van de huisarts. Dat was even balen, maar goed het is niet anders.

Toen we wisten dat we weer een verwijzing nodig hadden, heb ik dat dezelfde dag nog geregeld. Er waren wel lange wachttijden voordat de weer heen konden. We kregen eerst een afspraak in Juni 2022 voor een intakegesprek met de gynaecoloog. Maar in juni gingen wij heerlijk 3 weken naar Italië toe. Ik heb de afspraak omgezet naar eind juli.

Evaluatiegesprek met de Gynaecoloog

We hebben in juli een fijn gesprek gehad met de gynaecoloog en konden in augustus alweer voor een cryo terugplaatsing gaan. We hebben op 29 augustus weer een embryo terugplaatsing gehad, helaas ben ik hierdoor niet zwanger geworden. Maar we hadden natuurlijk nog een kans, want er was nog 1 embryo over. We konden in september weer voor een terugplaatsing gaan, op 23 september is ons laatste embryo teruggeplaatst. Ook heeft deze terugplaatsing helaas niet tot een zwangerschap geleid.

We hadden zulke goede hoop dat het deze keer weer ging lukken, maar helaas het mocht niet zo zijn. En tuurlijk ben je dan even verdrietig, maar ben me ook heel bewust en dankbaar dat we Matteo al hebben. Nadat we het even hebben laten rusten, ga je toch met elkaar in gesprek. Wat willen we? Gaan we nog een keer een traject in? Of vinden we het goed zo?

Er stond een evaluatiegesprek gepland op 2 november 2022. We hebben weer een fijn gesprek gehad. En we hebben aangegeven nog 1 keer een traject te willen doen. Daarna hebben we besproken wat het plan van aanpak gaat worden. Deze keer ga ik meer hormonen gebruiken dan de vorige pogingen. In de hoop dat er weer een aantal goede embryo´s bij zitten.

Op 28 december hebben we weer een afspraak staan in het ziekenhuis, en kan ik daarna gelijk alle medicijnen weer meenemen. Zodat we in januari kunnen gaan starten met het ICSI-traject. Nu het dichterbij komt begint het al wel weer een beetje spannend te worden. We hopen dat er nog een broertje of zusje bij komt voor Matteo. Nog even geduld en dan kunnen we weer gaan starten!

We mogen gaan starten met het ICSI-traject!

Op vrijdag 13 januari 2023 mag ik komen voor een start echo. Alles ziet er gelukkig goed uit, en dus mag ik s avonds beginnen met het spuiten van de Gonal-F. Het is weer even wennen om dit te doen, maar aan de andere kant is het ook weer heel gewoon. Voor nu moet ik een week lang elke avond de Gonal-F injecteren en heb ik weer een controle afspraak staan voor vrijdag 20 januari. En vanaf dinsdag 17 januari moet ik ook elke avond de Fyrmadel injectie gaan plaatsen.

De afgelopen dagen heb ik gelukkig weinig bijwerken van de Gonal-F, alleen merk nu wel dat mijn buik erg opgeblazen is. En dan is het alweer vrijdag en heb ik weer een controle gepland staan. Ik ben benieuwd hoeveel follikels er zijn gegroeid. Er zijn ongeveer 15 follikels te zien. Een aantal zijn al goed gegroeid, maar er zijn ook nog een aantal kleine follikels te zien. Ik moet vanavond nog gewoon doorgaan met het spuiten van de Gonal-F en de Fyrmadel. Ik moet zaterdag en zondag ochtend weer voor controle komen.

Zondagochtend ga ik even gauw alleen naar het ziekenhuis voor de echo. Gelukkig is de echo controle goed en kan de punctie worden ingepland. Deze staat nu gepland voor dinsdag 24-1. En moet ik vandaag voor 14:00 uur de laatste Fyrmadel injectie spuiten en dan vanavond om 21:30 uur de Ovitrelle.

Punctie

En dan is het alweer dinsdag, de dag van de punctie. Ik merk aan mezelf dat ik er erg rustig en ontspannen onder ben. Ik ben niet zenuwachtig of gespannen. Misschien komt dat wel omdat het nu de 3e keer is, dat ik een punctie moet ondergaan. De punctie ervaar ik wel als heel pijnlijk, maar uiteindelijk is het gelukt!

Na de punctie gaan we naar een andere kamer waar ik even kan bijkomen met een heerlijke warme kruik en een dikke deken. Mijn man haalt voor ons allebei even een lekker kopje koffie. En dan moeten we nu gaan wachten totdat de analist van het laboratorium ons komt vertellen, hoeveel eicellen er gevonden zijn. We hebben een poosje zitten wachten en dan krijgen we te horen, dat er wel 16 eicellen gevonden zijn. Dat is een hele mooie score.

We mogen nu lekker naar huis, Matteo is heerlijk een ochtendje aan het spelen bij de opvang. Nu is het afwachten of er eicellen bevrucht gaan raken. Dat is altijd wel weer even een spannend moment. Maar we kunnen er uiteindelijk nu toch niks meer aan veranderen en is het afwachten. De volgende ochtend krijg ik al op tijd bericht via de BeterDichtbij app dat er 8 eicellen zijn bevrucht! Wauw, dit is heel mooi nieuws, we zijn super blij!

Ik moet donderdag 27-1 nog wel weer naar het ziekenhuis voor een extra controle echo en vooraf bloedprikken. Gelukkig zijn de bloedwaardes goed, maar zit er nog wel wat vocht in mijn buik. Maar dit moet door veel drinken en rust wel vanzelf weer weg gaan. Maar rustig aan doen is wel lastig voor mij, maar ik zal me er wel aan moeten toegeven. Want anders gaat het herstel nog langer duren, en dat wil ik natuurlijk ook niet. Ook is mijn buik nog erg pijnlijk en gevoelig. Gelukkig kan de terugplaatsing wel doorgaan vrijdag 28-1.

De terugplaatsing

En dan is het alweer de dag van de terugplaatsing. We gaan eerst van te voren nog even samen lekker ergens lunchen. Om 13:30 uur hebben we de afspraak in het ziekenhuis staan voor de terugplaatsing. En dan zijn we aan de beurt, we horen eerst dat er 5 embryo´s al zijn ingevoren. En dat er nog 2 mogen doorgroeien tot het stadium blastocyste, als ze dat hebben gehaald worden deze ook ingevroren.

Maar dat zullen we dan zondag weer horen via de beterdichtbij app. We hebben in ieder geval nu 1 verse embryo terugplaatsing, en 5 embryo´s in de vriezer. En dan kunnen de twee wachtweken weer gaan beginnen. Vanaf vanmiddag mag ik ook weer gaan beginnen met de Utrogestan.

Zondag horen we dat de 2 embryo´s helaas niet tot het stadium blastocyste zijn gekomen. Jammer, maar we zijn heel erg blij met wat we al wél hebben. En dat zijn 6 hele mooie kansen! Nu gaan de 2 wachtweken in en zullen we gaan zien wat de uitkomst zal worden.

De eerste week gaat altijd super snel voorbij en de tweede week lijkt altijd voor mijn gevoel voorbij te kruipen. Maar gelukkig staan er nog leuke dingen op de planning die voor wat afleiding zorgen. Dus hoop ik dat de tweede week ook snel voorbij gaat en dan zullen we weten of ik zwanger ben geworden.

We houden in iedergeval hoop en vertrouwen en verder hebben we er toch weinig invloed op. Ik merk ook wel dat we er beide erg nuchter instaan. Dus ik hoop dat dit in ons voordeel zal zijn, en anders hebben we nog 5 pogingen. Ik merk wel dat ik tijdens dit traject alles makkelijk kan loslaten en heel ontspannen ben. Maar dat komt ook omdat we natuurlijk al een prachtige zoon hebben, dan bekijk je het ook weer op een hele andere manier.