Ons ICSI traject gaat beginnen

Op woensdag 8 januari bel ik naar het fertiliteitscentrum dat mijn menstruatie is begonnen en of ik kan starten met de pil. Ik had de vorige avond al de eerste pil genomen, omdat mijn menstruatie op 7 januari begon. Ik krijg als stopdatum 8 februari, dus voor nu eerst een maand lang weer aan de pil. Eigenlijk een heel dubbel gevoel, maar aan de andere kant betekent dit ook de start van ons ICSI-traject. We zullen gaan zien wat icsi ons gaat brengen.

De vorige keer had ik weinig last van bijwerkingen van de pil. Maar deze keer heb ik helaas wel last van bijwerkingen. Maar we nemen de bijwerkingen maar voor lief, het wordt er toch niet anders van. Ik merk dat ik sneller geïrriteerd ben en ben erg vermoeid. Op de dagen dat ik vrij ben, plan ik zo weinig mogelijk in. Even wat tijd voor mezelf, want de afgelopen weken heb ik veel gewerkt.

Spanning

Tegen de tijd dat ik bijna mag stoppen met de pil, merk ik dat de spanning een beetje begint toe te nemen. Als we s avonds in bed liggen zegt mijn man dat hij ook zenuwachtig/gespannen is voor wat er komen gaat. We merken allebei dat we vooral toe zijn aan duidelijkheid. Ongeacht wat de uitkomst ook zal worden van ons ICSI traject. We hopen natuurlijk op het beste, maar het kan natuurlijk ook de andere kant op gaan. De vraag ´wat als het nou niet lukt?´ komt geregeld voorbij. En samen praten we hier dan ook over, want de kans is natuurlijk aanwezig dat dit kan gebeuren. Gelukkig zitten we hierin samen wel op 1 lijn, wat natuurlijk heel erg fijn is.

Menstruatie afwachten

Op 8 februari heb ik de laatste pil genomen, nu is het afwachten wanneer de menstruatie gaat beginnen. Normaal gesproken hoop ik altijd dat ik natuurlijk niet ongesteld wordt. Maar nu kan en mag het van mij wel zo snel mogelijk beginnen. Dan kunnen we namelijk pas echt beginnen aan ons icsi traject.

Uitgangsecho

Op dinsdagochtend 11 februari vroeg in de ochtend ben ik ongesteld geworden. Ik moet vandaag werken, dus moet tijdens mijn dienst even naar het ziekenhuis bellen. Tegen een uur of half 9 ga ik even bellen voor een afspraak voor de uitgangsecho. Ik krijg een afspraak voor woensdag 12 februari om 10:10 uur in Zwolle.

Ik ben op woensdag aan het werk en moet dus onder werktijd even naar het ziekenhuis voor de uitgangsecho. Persoonlijk vind ik dit zelf altijd heel vervelend, omdat je dan even weg moet. Maar ik probeer het naast me neer te leggen, want ik kan er toch niks aan veranderen. Dus rond 9:30 uur kleed ik mij even snel om en stap in de auto naar Zwolle. Toch ben ik hiervoor ook altijd een beetje gespannen. Want zou alles wel goed zijn? En kan ik vanavond gaan starten met de Gonal-F spuiten?

Na even wachten in de wachtkamer komt de arts mij ophalen. Eerst hebben we even een gesprekje over hoe het gaat en of ik mijn behandelschema mee heb. Hierop worden vast de datums geschreven dat ik weer voor controle mag komen. En wanneer ik met de Cetrotide spuiten mag beginnen. De uitgangsecho is gelukkig goed en er zijn verder geen bijzonderheden. Alleen konden ze de linker eierstok niet goed vinden, door een volle blaas. Terwijl ik voor de afspraak nog even naar het toilet was geweest. Ik denk zelf dat het te maken heeft met de zenuwen haha. Ik krijg een vervolgafspraak voor woensdag 19 februari, dan wordt er gekeken hoeveel follikels er zijn gegroeid.

View this post on Instagram

♡Uitgangsecho♡ Vanmorgen naar het ziekenhuis geweest voor een uitgangsecho. Gelukkig zag alles er goed/normaal uit, en kunnen we nu dus echt starten! Vanavond de eerste gonal-f injectie gezet 💉. Volgende week weer naar het ziekenhuis voor controle. ♡ ♡ ♡ ♡ #vruchtbaarheid #isala #vruchtbaarheidsproblemen #moeilijkzwangerworden #nietvanzelfzwanger #ivfsupport #ivfcommunity #ivfpregnancy #ivfbaby #ivficsi #ivfjourney #ivfsucces #zwanger #zwangerschap #fertiliteitstraject #fertiliteitsproblemen #fertiliteit #kinderwens #hormonen #emoties #wensmama #hope #geloof #liefde #love #icsibaby #alszwangerwordennietlukt #icsi #icsijourney

A post shared by Kinderwens ♡ IUI ♡ IVF ♡ ICSI (@nietvanzelfzwanger) on Feb 12, 2020 at 10:38am PST

Tijd voor de hormonen

Vanavond mag ik dus starten met de Gonal-F injectie. Ik zie er wel een beetje tegenop, maar als de eerste maar weer is gedaan. Uiteindelijk valt het allemaal mee en lijkt het wel alsof het een ´gewoonte´ is geworden. De dagen erna merk ik dat ik last krijg van bijwerkingen, zo heb ik ontzettende hoofdpijn continue en ben ik ontzettend vermoeid. Het enige wat ik er aan kan doen is rust nemen en tijd voor mezelf maken. De bijwerkingen nemen we maar voor lief, het is niet anders. En ondanks dat probeer ik maar het beste ervan te maken.

Op cyclusdag 6 mag ik de Cetrotide erbij gaan spuiten. Dus op zondagavond 16 februari mag ik hiermee gaan starten. Ik vind dit zelf een iets mindere injectie, zeker door de botte naald en dat het daarna ontzettend brand en jeukt op mijn huid. Voor de zekerheid zet ik een een wekker, zodat ik het niet kan vergeten. Als de wekker afgaat voel ik ineens een vlaag van zenuwen. Het is ongeveer 3 maanden geleden dat ik dit voor het laatst heb klaargemaakt. Maar uiteindelijk lukt het allemaal, en ook zet ik de injectie zonder te twijfelen of te zeggen ´ik durf het niet´. Stiekem toch wel een beetje trots dat het zonder zeuren is gelukt.

Voor nu gaan we nog even door met de Gonal-F en Cetrotide injecties. En gaan we woensdag 19 februari weer voor controle, om te kijken hoeveel follikels er zijn gegroeid. Hopelijk gaat het allemaal net zo snel al de vorige keer, en komt de punctie er aan. Dan hebben we meer duidelijkheid, want daar zijn we allebei wel aan toe!

We proberen de zenuwen en spanning maar los te laten, voor zover dat natuurlijk lukt.