Wat eerst voelde als een ´verplichte pauze´ in ons fertiliteitstraject, voelt nu vooral heel erg fijn. Even tijd voor jezelf en elkaar, zonder dat er steeds spanningen en teleurstellingen zijn. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat ik dit heel erg moeilijk zou vinden. Iets los laten waar we al zolang mee bezig zijn.
Maar ik merk echt dat ik nu tot rust kom, eigenlijk komen we allebei even echt tot rust. En dat is dus echt wel het positieve van de ´verplichte pauze´. Even geen ziekenhuis bezoeken en alles wat daar bij komt kijken.
Laat het toch los
Ja, dat werd zeker vaak tegen mij/ons gezegd, dat we het gewoon allemaal even moesten loslaten. Dat vond ik dan altijd heel erg vervelend dat dit tegen ons werd gezegd. En kon ik me daar dan vaak boos en verdrietig om voelen, want dat is wel lekker makkelijk gezegd tegen een ander.
Maar nu we een verplichte pauze hebben, merk ik inderdaad dat ik echt even tot rust kom. Ik voel me eigenlijk weer even zoals ik altijd ´was´, voor ons fertiliteitstraject. En dan voelt eigenlijk wel heel raar op dat te zeggen, maar toch is het echt zo! Zo zie je maar weer wat een fertiliteitstraject met je kan doen.
En hoeveel spanningen en teleurstellingen het met zich meebrengt, en wat dat met je doet als persoon. Als je bezig bent met een fertiliteitstraject merk je dat eigenlijk niet zo, totdat je even echt rust neemt. Ook al kunnen we niet verder met ons traject, het voelt echt niet als een verplichte pauze.
Positief bekijken
Door het positief te bekijken dat we nu even rust hebben, voel ik me ook veel fijner. Ik heb het gevoel dat ik het nu echt even kan loslaten, en er minder mee bezig ben. En probeer ik te kijken naar de positieve dingen, want wat brengt deze rust mij/ons?
Ik probeer het van de andere kant te bekijken. Zoals bijvoorbeeld ben ik behoorlijk wat aangekomen door de hormonen, en ben ik daar nu mee bezig om wat te doen. Tijdens ons traject probeerde ik dat ook wel een aantal keer. Maar lukte mij dit helaas niet, omdat ons traject vele tegenslagen kent. En dat merkte ik ook aan mijn lichaam, ik was ontzettend moe en had geen energie over om te gaan sporten of om actief te zijn.
Maar nu we dus even geen ziekenhuis bezoeken mee hebben, en geen hormonen meer gebruik. Heb ik na een hele lange tijd mijn energie weer gevonden, en daar maak ik zeker gebruik van. Ik probeer nu elke dag een home workout te doen van ongeveer 30 minuten. En ik merk dat ik me veel fitter voel en dat mijn doorzettingsvermogen groeit.
Normaal gesproken als me iets te zwaar of te lastig is dan kon ik altijd wel snel ´opgeven´. Maar ik heb mijn energie weer gevonden en de kracht om door te gaan. En ik denk zelf ook wel dat het komt door ons fertiliteitstraject. Als ik terugkijk naar wat we allemaal al hebben meegemaakt tijdens ons traject, is opgeven zeker geen optie!
En ondanks dat we door het coronavirus nu niet overal heen kunnen, maken we het beste er van. We gaan nu vooral lekker wandelen samen met ons hondje Tiamo en genieten van het mooie weer.
Wanneer zullen we weer kunnen starten?
Wanneer we weer verder kunnen met ons traject weten we nog niet. En eerlijk gezegd probeer ik daar ook niet zoveel mee bezig te zijn. We hebben het uiteindelijk toch niet in de hand, en het zou zomaar kunnen dat het nog wel even duurt.
Misschien dat we er ook wel voor kiezen om nog even te wachten met het herstarten van ons traject. Maar daar hebben we gelukkig nog even de tijd voor om daarover na te denken. Ik merk echt dat de rust ons echt even heel goed doet. En we hebben nog 3 embryo´s in de vriezer, dus haast hebben we zeker niet.
