Wachten tijdens een fertiliteitstraject kan lang duren. Het ligt er natuurlijk maar net aan wat er aan de hand is. En hoe snel een behandeling het gewenste resultaat geeft. Maar over het algemeen moet je wel eens een tijdje wachten voordat je weer een afspraak hebt staan. En wachten is zeker niet erg, maar voor mijn gevoel telt elke maand. Elke maand is er weer ééntje die voorbij gaat zonder dat onze grootste wens in vervulling mag gaan.
In het verleden
Ik vond het in het begin iedere keer erg lang duren voordat we weer een afspraak hadden. En natuurlijk begrijp ik dat wij niet de enige zijn, die ook bezig zijn met een vruchtbaarheidsbehandeling. Maar iedere keer ben je toch weer een paar weken als het niet maanden zijn verder voordat je een afspraak hebt.
In het begin kon ik hier zelf erg moeilijk mee omgaan, en kon het mij allemaal niet snel genoeg gaan. Dan was ik vaak teleurgesteld als we een afspraak hadden over een paar weken of maanden. Mijn man is/was dan altijd heel nuchter, hij zei vaak: ´Ach voor je het weet hebben we de afspraak alweer´. En zo is het natuurlijk ook wel, maar ik had altijd zoiets van: ´Elke maand telt´. En hoe sneller we weer een stap verder konden, hoe dichter we hopelijk bij ons einddoel zouden komen.
Ook kon ik niet een maand ´niets´ doen voor mijn gevoel. Elke maand telde, en het liefst wou ik per direct verder in het traject. Maar helaas gaat dat niet altijd zoals je graag zou willen. En is het natuurlijk ook niet goed voor je lichaam om gelijk iedere keer door te doen.
Hoe ga ik er nu mee om?
Tuurlijk is wachten vervelend als je heel erg graag iets wilt. En zeker omdat we straks al 6 lange jaren bezig zijn met onze kinderwens. Maar aan de andere kant, wat kun je er aan doen? Wat ik zeker heb geleerd sinds we in het ziekenhuis zijn voor onze kinderwens, is geduld hebben, heel erg veel geduld. En proberen in jaren te denken en niet meer in weken of maanden.
Want elke week of maand weer een teleurstelling hebben is ook niet de oplossing om hiermee om te gaan. Dus probeer ik nu te denken in jaren, en dat is soms behoorlijk moeilijk. Ook tijdens de gesprekken met de psycholoog kwam dit wel naar voren. Dat het voor mij beter zou zijn als ik probeer te denken in jaren. Ik ben namelijk iemand die graag de touwtjes in handen heeft. En nu moet ik deze touwtjes los laten. En heb ik/wij er nu helemaal geen controle meer over. Ja we hebben controle over, als we samen besluiten om even niks te doen qua ziekenhuisafspraken.
Gelukkig kan ik hier nu heel erg goed mee omgaan, en inderdaad de tijd vliegt. Voor ik het weet hebben we weer de volgende afspraak. En kan ik het nu ook loslaten, door zelf de keuze te maken om een maand eens een keer niks te doen. Dit besluit maken we natuurlijk wel samen.
De toekomst
Het is nu 15 december, dus het is alweer bijna januari. De weken vliegen voorbij, en hebben we veel leuke dingen op de planning staan. De maand januari waarin we weer mogen starten met onze fertiliteitstraject. We hopen dat een ICSI-behandeling ons verder gaat helpen. Voor nu zie ik er niet tegenop om weer hormonen te gaan spuiten. En zie ik er ook niet tegenop om weer een punctie te hebben. Waar ik vooral tegenop zie, is de dag na de punctie. Dan zullen we te horen krijgen of er embryo´s zijn, en dat maakt het zeker spannend. Dit gaat hopelijk lukken, en anders zullen we wel naar andere opties moeten gaan kijken. Maar voor nu is dat gelukkig nog niet aan de orde.
We proberen zeker hoop te houden dat er wél embryo´s zijn, maar het maakt me ergens ook bang. Ik merk dat ik hier nu al wel een beetje gespannen om kan worden. Maar voor nu wil ik er niet te veel mee bezig zijn met : ´wat als, of stel je voor´. Maar wat ik hier vooral aan eng vind, is dat dit de laatste stap is in ons vruchtbaarheidstraject. En is het wel 50% kans dat het wel lukt (eigenlijk is het 40%, maar we maken er zelf maar 50% van), en 50% kans dat het niet gaat lukken.
We proberen hier nu maar naar toe te leven, en hopelijk mag ons fertiliteitstraject in 2020 wél slagen. Ook hebben we wel gehoord dat ze in het buitenland wel verder zijn met bepaalde technieken. Maar daar willen we ons helemaal niet mee bezig houden. Voor nu hebben we het vertrouwen in het Isala Fertiliteitscentrum, dat hun ons verder kunnen helpen met onze kinderwens. En hebben wij niet het gevoel een nummer te zijn, maar wordt je hier echt als persoon/stel gezien. En hopelijk gaat 2020 ons jaar worden!
